Het bereiken van de wereldwijde klimaatdoelstellingen kan 8 miljoen banen in de energiesector opleveren. Dat stelt een nieuwe studie. De onderzoekers suggereren dat de netto toename vooral in de sector hernieuwbare energie zou plaatsvinden, waarbij banen in de sector fossiele brandstoffen verloren gaan.
bron: The Guardian, 23 juli 2021
Als we sommige politici mogen geloven, zou het nemen van drastische maatregelen om de doelstellingen van het klimaatakkoord van Parijs te halen, rampzalig zijn voor de werkgelegenheid in de energiesector. Uit een nieuwe studie blijkt echter dat de verwezenlijking van de wereldwijde klimaatdoelstelling het netto aantal banen tegen 2050 met ongeveer 8 miljoen zou doen toenemen. De studie is gepubliceerd in het tijdschrift One Earth.
Voor het onderzoek hebben de onderzoekers een wereldwijde dataset aangelegd van de voetafdruk van banen in de energiesector in 50 landen. Daaronder de belangrijkste economieën die fossiele brandstoffen produceren. Uit de analyse blijkt dat momenteel naar schatting 18 miljoen mensen in de energiesector werken. Waarschijnlijk zal dat stijgen tot 26 miljoen banen als de klimaatdoelstellingen worden gehaald.
Eerder onderzoek suggereerde dat een pro-klimaatbeleid zou kunnen leiden tot een netto groei van arbeidsplaatsen in de energiesector met 20 miljoen of meer. Dat onderzoek was echter uitsluitend gebaseerd op empirische gegevens van de landen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO), op basis waarvan de resultaten voor de rest van de wereld met behulp van een multiplicator werden gegeneraliseerd. De gegevens verschillen echter sterk van regio tot regio. Dat komt onder meer door verschillen in technologie en vakbondslidmaatschap. Zo zijn voor de winning van 1 ton steenkool in India 725 werknemers nodig, tegenover 73 in de VS.
In de meest recente analyse zijn dergelijke werkgelegenheidsfactoren in een wereldwijde dataset (met inbegrip van belangrijke niet-OESO-economieën die actief zijn op het gebied van fossiele brandstoffen, zoals Rusland, India en China) gecombineerd met een geïntegreerd beoordelingsmodel. Dat combineert klimaatvoorspellingen met economische ramingen om de kosten van klimaatverandering te voorspellen.
“Dankzij deze dataset is de analyse meer gegrond in de realiteit, in plaats van een multiplicator te gebruiken,” aldus dr. Sandeep Pai, een van de auteurs van de studie. Pai leidde de analyse in het kader van zijn doctoraat aan het Institute for Resources, Environment and Sustainability (IRES) aan de Universiteit van British Columbia in Canada.
In het streefscenario wordt de temperatuur wereldwijd ruim onder de 2 °C van het pre-industriële niveau gehouden. In dat scenario zou van het totale aantal banen in de energiesector in 2050 84% voor rekening van hernieuwbare energiebronnen komen, 11% van fossiele brandstoffen en 5% van kernenergie, zo blijkt uit de analyse. Hoewel de werkgelegenheid in de winning van fossiele brandstoffen (die het leeuwendeel – 80% – van de huidige werkgelegenheid in deze sector uitmaakt) sterk zal afnemen, zou dit verlies moeten worden gecompenseerd door een toename van de werkgelegenheid in de productie van zonne- en windenergie, zo berekenden de onderzoekers.
Om die werkgelegenheid kunnen landen concurreren. In de meeste landen zal de werkgelegenheid dan ook netto toenemen. Maar in China en landen die fossiele brandstoffen exporteren (zoals Canada, Australië en Mexico), zou er een nettoverlies van werkgelegenheid kunnen optreden.
Ongetwijfeld zullen er winnaars en verliezers zijn. De winnaars zullen mensen zijn die deze banen in de hernieuwbare sector aannemen. Bovendien zijn er de gezondheidsvoordelen van schone lucht en schonere steden. Maar er zullen ook mensen, bedrijven en regeringen zijn die verliezen, aldus Pai.
[…]
